Klej do płytek – rodzaje i zastosowanie
|O płytkach, kaflach, kafelkach itp. można pisać wiele, bo wciąż jest to jeden z najpopularniejszych materiałów wykończeniowych w łazience. Efektowne i trwałe będą jednak tylko wtedy, jeśli zostaną prawidłowo ułożone i przyklejone, a zatem wybór kleju ma ogromne znaczenie.
Wybór kleju
Zaprawę klejącą wybieramy biorąc pod uwagę różne czynniki, m.in. takie jak:
- rodzaj płytek,
- parametry płytek,
- specyfika podłoża,
- wilgotność podłoża,
- wytrzymałość,
- warunki (łazienka, kuchnia, a może taras, czyli płytki na zewnątrz).
Odpowiednio dobrany klej łączy płytki z podłożem trwale i stabilnie.
Kleje do płytek – rodzaje, oznaczenia
Aby ułatwić nam zakup odpowiedniego kleju, producenci umieszczają na opakowaniu odpowiednie symbole. Oczywiście niezbędna jest tu znajomość ich znaczenia. Kleje z literą C to zaprawy cementowe, najbardziej popularne, na ogół sprzedawane jako sucha zaprawa do rozrobienia. Litera D na opakowaniu oznacza klej dyspersyjny, czyli elastyczną masę albo pastę gotową do użytku. Oznaczenie R to kleje reaktywne, na bazie żywic poliuretanowych lub epoksydowych. To zaprawy specjalistyczne, o bardzo dużej przyczepności. Warto znać również dodatkowe oznaczenia i właściwości klejów, np.:
- C1 – kleje normalnie wiążące (cementowe);
- C2 – kleje o podwyższonych parametrach (cementowe);
- F – kleje szybkowiążące;
- T – kleje o zmniejszonym spływie;
- E – kleje o wydłużonym czasie otwartym,
- S1 – kleje odkształcalne (2,5 do 5 mm);
- S2 – kleje o wysokiej odkształcalności (powyżej 5 mm).
- C1F – klej szybkowiążący;
- C2F – klej o podwyższonych parametrach, szybkowiążący;
- C2FTS1 – klej o podwyższonych parametrach, szybkowiążący o zmniejszonym spÅ‚ywie, odksztaÅ‚calny.
Jak dopasować odpowiednią zaprawę klejącą
Kiedy znamy już klasyfikację i rodzaje klejów trzeba jeszcze prawidłowo dobrać rodzaj do specyfiki podłoża i płytek:
- zaprawa cementowa ma stałe składniki oraz dodatki, które modyfikują jej właściwości. Modyfikatory, upłynniacze, dodatki organiczne wpływają np. na wytrzymałość kleju i trwałość wiązania. Elastyczność zaprawy poprawiają polimery, a jej wytrzymałość jest lepsza również dzięki dodanym włóknom. Obrabianie kleju ułatwia domieszka stabilizatorów, dyspergatorów i plastyfikatorów,
- kleje do ceramiki muszą być dość elastyczne, a w przypadku kafelków wielkoformatowych istotna jest wyższa wytrzymałość. Wymagania będą jeszcze większe, jeśli zdecydujemy sia na płytki szklane (klasa kleju C2S2),
- kleje do kamienia naturalnego – najlepiej sięgnąć po zaprawy na bazie żywic (klasa R2), w przypadku marmurów wystarcza dobra zaprawa cementowa (C2F). Granit ma mniejsze wymagania – sprawdzi się standardowy klej do kafelków.
Jeśli chodzi o podłoże bierzemy pod uwagę m.in.:
- ewentualne odkształcenia, ogrzewanie podłogowe – klej musi mieć lepsze parametry (elastyczny, wysoko modyfikowany),
- na płytach OSB sprawdza się klej do płytek o wyższej przyczepności
- kleje szybkoschnące są niezbędne przy powierzchniach, których nie można na dłużej wyłączyć z eksploatacji.